ถ้าสักวันพ่อกับแม่ต้องจ ากไปก็คงไม่มีใคร ที่รักเราเหมือนท่านอีกแล้วในย ามนั้นย ามที่เรา คิดถึงพ่อแม่เราจะร้องไ ห้หรือไม่
เราจะตี อก ช ก ตั วต่อหน้าโ ล ง ศ พ ท่านหรือไม่ ถ้าว่างจากกิจการงาน มีเวลาพอก็ควรหมั่นกลับไปหาท่านหน่อย
เพราะท่านทั้งสองเฝ้ารอการกลับมาของเจ้าเสมอ และอย่าเปลืองเวลาไปกับสถานเริ งรมย์ เพื่อนกินที่ไร้ส าระ พึงระลึกไว้ว่าไ นต์คลั บไม่ใช่บ้าน
คาร าโ อเกะก็แค่ที่ผ่อนคลาย ฉะนั้น อย่าให้พ่อแม่เอาแต่เฝ้ามองจนทาง มองเท่าไหร่ก็ยังไม่เห็นหน้าลูกกลับมาสักที ถ้าวันนึงพ่อกับแม่
ต้องจ ากไ ปจริงๆ มันก็จะไม่มีใครกล้าเรียกคุณกินข้าวทั้งที่รู้ว่าเรียกแล้ว คุณจะโมโห ดังนั้นไม่ว่าร้านอาห ารข้างนอก จะอร่อยจะหรูหรา
คุณเองก็อย่าลืมกลับบ้าน ไปกินข้าวกับพ่อแม่บ้าง คุณอย่าให้พ่อแม่ต้องโท รหาคุณครั้งแล้วครั้งเล่า อย่าให้ความเสียใจนั้นมันกลายเป็นบ าป
อย่ารอให้พ่อแม่จ ากไ ปค่อยมาโห ยหา อย ากกินข้าวกับพ่อแม่อีกสักมื้อเหมือนคนอื่นเขา แต่มันสายเกินไปแล้ว ถ้าวันหนึ่ง พ่อกับแม่ต้องจ ากไ ป
ก็จะไม่มีใครคอยยุ่งคุณอีกต่อไป ไม่มีใครคอยมาถามว่า งานของลูกเป็นยังไงบ้างเข้ากับเพื่อนร่วมงานได้มั้ย เจ้านายใจดีมั้ย สีหน้าซีดๆ
ไม่สบายหรือเปล่าลูกกินให้เยอะๆนะ เพราะแม่ซื้อไ ข่มาทำพะโล้ ให้ตั้งเยอะเลย เอาไปฝากเพื่อนที่ทำงานด้วย เมื่อคืนกลับมากี่โมง
ได้นอนบ้างมั้ย ใครจะคอยใส่ใจ ห่วงใยคุณทุกเวลาแบบนี้ถ้าไม่ใช่พ่อแม่ และย ามที่พ่อแม่ไม่สบาย คุณลางานไปเฝ้าไ ข้ท่านได้ไหม
คุณอย่าเอาแต่จ้างพย าบ าลไปเฝ้า เขานั้นไม่ใช่ลูกที่พ่อแม่หวัง จะได้กำลังใจจากเขาถ้าวันหนึ่งพ่อกับแม่ต้องจ ากไ ปก็ไม่มีใครแล้ว
ที่จะรักที่จะเอ็ นดูคุณเหมือนกับพ่อแม่ไม่มีใครอีกแล้วที่คอยเรียกชื่อเล่น สมัยคุณยังเป็นเด็ ก ฉะนั้น จงเป็นลูกกตัญญู
เป็นคนที่รู้คุณคน ถ้าคุณไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ ก็สักอาทิตย์ละหนึ่งครั้งโทรหาท่านบ้าง เล่าเรื่องราวของคุณให้ท่านฟัง
ท่านจะได้ไม่ต้องห่วงไม่กังวลอีกต่อไปอย่าพาคนที่รังเกี ย จพ่อแม่ของเขาเอง เข้าบ้านของเราเชียว อย่าคบคนที่ไม่เคารพ
รักพ่อแม่ของเขาเป็นเพื่อน คนที่ไม่เคารพรัก แม้แต่พ่อแม่ตัวเอง เขาจะมีใจเคารพรักคนอื่นได้หรอ เพราะคนที่ให้อภัยแม้แต่พ่อแม่ของตัวเองไม่ได้
จะให้อภั ยคนอื่นได้หรอ
“พ่อแม่ไม่ได้อยู่กับเราตลอดชีวิต
ถ้าไม่มีพ่อแม่วันไหนคุณจะรู้ว่าการใช้ชีวิต
มันย ากหรือง่ายก็อยู่ที่ความพย าย ามของเรา”
ขอบคุณ : นุสน ธิ์บุคส์
