คำสอนของแม่ ที่อย ากฝากเตือนกับคนเป็นลูก ก่อนยังไม่สาย (น่าคิดมาก)

ผู้คนต่างให้ความรู้สึกผูกพันกับสิ่งต่างๆที่เราได้พบเจอทั้งสถานที่สิ่งของและผู้คนโดยเฉพาะบุคคลที่เราใกล้ชิดมาตั้งแต่เกิด

คนที่เราเห็นเขามาตั้งแต่จำความได้คนที่เราเรียกว่า “แม่” และความรักของแม่ที่มีให้เราก็ยิ่งใหญ่จนหาอะไรเปรียบได้ย าก

1. คอยลำบ ากอุ้มท้องหนักอยู่ถึง 9 เดือน

ไม่ใช่เรื่องง่ายที่ใครสักคนจะยอมเสียสละจากสาวสวย ให้กลายมาเป็นผู้หญิงท้องโต

แถมยังต้องท้องลาย แต่คำว่าแม่ เสียสละได้ทุกอย่างเพื่อลูกได้เกิดมา

2. ตอนที่ลูกยังเล็ก ก็ส่งเสี ยเลี้ยงดู

ให้เล่าเรียนสูงๆ ให้มีชีวิตที่ดีกว่าพ่อแม่ เพื่อที่ลูกจะได้มีงานดีๆทำ ไม่ต้องมาลำบ ากเหมือนพ่อแม่ เหนื่อยแค่ไหนก็ทนได้

เพื่ออนาคตของลูกเพียงเท่านั้น

3. เมื่อถึงเวลาที่ลูกต้องออกจากบ้าน

พ่อแม่ก็ภาวนาขอให้ลูกเดินทางปลอดภั ย เวลาที่ลูกต้องไปอยู่ไกลบ้านก็คอยไถ่ถามลูกตลอดเวลา ต่างคิดไปว่าลูกจะอยู่ได้ไหม

จะกินอิ่มดีไหม เวลาไม่ได้ข่ าว จากลูกนานๆก็คอยแต่เป็นกังวลจนนอนไม่หลับ

4. ตอนหัดเดิน ก็กลัวลูกจะหกล้ม คอยปกป้องดูแลทุกอย่างตลอด

เรียกได้ว่าเป็นห่วงทุกเสี้ยววินาที เมื่อเริ่มพูดได้ เรียก “พ่อแม่” ได้ แค่ได้ยินคำง่ายๆแค่นี้ คนเป็นพ่อแม่ก็สุขใจอย่างบอกไม่ถูก

5. เวลา ป่ ว ย ก็สง ส า รลูก จนอย ากจะเป็นแทน

เวลาที่ต้องเห็นลูกไม่สบายตัว เพราะอย ากจะให้ลูกมีร่า งกา ยที่แข็งแร ง ไม่ต้อง ท ร ม า น กับการ เ จ็ บ ป่ ว ย

ต้องคอยไปขอพรกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ปกป้องคุ้มครองให้ลูกหายดี

6. ความจริงใจของพ่อแม่ เป็นสิ่งที่หาได้ย ากจากคนอื่น

เพราะไม่ว่าจะเหนื่อยย ากลำบ ากแค่ไหน ก็ยอมได้หมดเพื่อลูกคอยตื่นแต่เช้า กินนอนทีหลัง ดูลูกได้กินอิ่มนอนหลับเสี ยก่อน หาเงินมาให้ลูกใช้ได้มากที่สุด

7. พอถึงเวลาที่พ่อแม่อายุมากขึ้น

เ จ็ บ ไ ข้ ง่ายขึ้น พ่อแม่ไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย ขอเพียงแค่ได้เห็นลูกใช้ชีวิตต่อไปเองได้ ถึงแม้ว่าวันหนึ่งจะไม่มีท่านคอยดูแล

แค่นี้พ่อแม่ก็สบายใจแล้วเมื่อถึงเวลาในวัยที่ผ่านอะไรมามากมาย ได้เรียนรู็สิ่งต่างๆมากขึ้น เราจะเข้าใจดีกับคำที่ว่า“บ้านไม่ใช่สถานที่ แต่เป็นผู้คน”

เราจะอยู่ที่แห่งใดบนโลกก็ได้ ขอแค่มีคนที่เรารู็สึกว่าอยู่แล้วอบอุ่น อยู่แล้วสบายใจ ไม่ว่าที่ไหนก็เป็นบ้านได้ทั้งนั้นตอนท่านยังมีชีวิตอยู่

จงดูแลท่านให้ดีที่สุด ในตอนที่ยังมีโอกาสได้ดูแล เพราะเมื่อท่านจากไปแล้ว ต่อให้อย ากจะดูแลแค่ไหน ก็ทำไม่ได้

เพราะท่านไม่สามารถรับรู้สิ่งที่เราทำให้ได้อีกต่อไปแล้วจงจำไว้ว่า..แม่รักลูก และจะรักลูกตลอดไป

นี่คือความจริง ที่ไม่อาจมีสิ่งใดเปลี่ยนแปลงได้ไม่ว่ากาลเวลาจะผันเปลี่ยนไปนานสักเพียงใด ลูกเป็นที่รักและเป็นที่ต้องการเสมอ

“ลูกรู้หรือเปล่าลูกคือคนที่มาเติมเต็มคำว่าครอบครัว
ให้กับพ่อและแม่ เพราะตอนยังไม่มีลูกพ่อกับแม่
ก็จะทุ่มเทเวลาให้กับการทำงาน ให้กับชีวิตส่วนตัว
แต่พอมีลูกพ่อกับแม่แทบอย ากกลับบ้านทุกชั่วโมงเลย
เพียงแค่อยากเห็นหน้าลูก”

ขอบคุณ : b i t c o r e t e c h