อย่าดูถูกคนอื่นว่าโง่ เพียงเพราะคิดว่าตัวเองเรียนจบสูง

เด็กหนุ่มคนหนึ่ง.. เป็นชาวสงข ล า เรียนเก่งมาก ได้ทุนไปเรียนอเม ริ กา ตั้งแต่เด็กจนจบด็อกเตอร์ จึงกลับมาเยี่ยมบ้าน

บ้านของเด็กหนุ่มอยู่อีกฟ า กหนึ่ง ของทะเลสาบสงข ล าต้องนั่งเรือแจวข้ามไป เด็กหนุ่มพูดกับคนแจวเรือว่า…

“เรือที่ติดเครื่องย น ต์ไม่มีเหรอลุง” ลุงตอบกลับเด็กหนุ่มว่า… “ไม่มีหรอกหลาน ที่นี่มันบ้านนอก มันห่างไกล

ความเจ ริ ญมีแต่เรือแจว”

เด็กหนุ่ม: “โอ..ล้าสมัยมากเลยนะลุง โบร า ณมาก ที่อเมริกาเขาใช้เครื่องบินกันแล้วลุง ลุงยังมานั่งแจวเรืออยู่อีก

ไปส่งผมฝั่งโน้นเอาเท่าไหร่ลุง”

ลุง : 80บาท

เด็กหนุ่ม : OK..ไปเลยลุง

ในขณะที่ลุงแ จ วเรือ หนุ่มนักเรียนนอก ก็เล่าเรื่องความทันสมัย ความก้าวหน้า ความศิวิไลซ์

ของอเมริกาให้ลุงฟัง

“เมืองไทย..เมื่อเทียบกับอเมริกาแล้ว ล้าสมัยมาก ไม่รู้คนไทยอยู่กันได้ยังไง

ทำไมไม่พัฒนา ทำไมไม่ทำตามเขา เลี ย นแบบเขาให้ทัน”

เด็กหนุ่มถามลุงแจวเรือ : ลุง..ลุงใช้คอมพิวเตอร์ ใช้อินเทอร์เน็ตเป็นไหม?

ลุง : ไม่รู้หรอก..ใช้ไม่เป็น

เด็กหนุ่ม : โอโห..ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะ ชีวิตลุงห า ยไปแล้ว 25%

“แล้วลุงรู้ไหมว่า.. เศร ษ ฐ กิจของโลกตอนนี้เป็นยังไง?”

ลุง : ลุงไม่รู้หรอก!!

เด็กหนุ่ม : ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะ ชีวิตของลุงหายไป 50%

“ลุง..ลุงรู้เรื่องนโยบ า ยการค้าโลกไหมลุง”

“ลุง..ลุงรู้เรื่องดาวเทียมไหมลุง”

“ลุงไม่รู้หรอก..หลานเอ๊ย”

“ชีวิตของลุง ลุงรู้อยู่อย่ า งเดียว ว่าจะทำยังไง ถึงจะแจวเรือให้ถึงฝั่งโน้น

ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้ ชีวิตของลุงหายไปแล้ว 75%”

พอดีช่วงนั้นเกิดลมพ า ยุ พัดมาอย่ า งแ ร ง คลื่นลูกใหญ่มาก ท้องฟ้ามืดครึ้ม

ลุง : นี่!! พ่อหนุ่มเรียนหนังสือมาเยอะ จบด็อกเตอร์จากต่างประเทศ ลุงอย า กถามอะไรสักหน่อยได้ไหม?

เด็กหนุ่ม : ได้..จะถามอะไรหรือลุง “เอ็งว่ายน้ำเป็นไหม?”…”ไม่เป็นจ้ะลุง”

“ถ้างั้นชีวิตของเ อ็ ง กำลังจะห า ยไป 100% แล้วพ่อหนุ่ม”

อ ย่ าคิดว่าตัวเราเหนือกว่าคนอื่น เพียงแค่มีการศึ ก ษ าสูง ยังมีประสบการณ์ชีวิต ที่ต้องศึกษา

อีกมาก แม้จะไม่มีใบประกาศมอบให้ ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด สำนวนนี้หมายถึง คนที่มีวิชา

ความรู้ดี หรือรู้ส า รพัดเกือบทุกอย่ า ง แต่ถึงคราวเกิดเรื่อง มีปัญ ห าขึ้นกับตัวเอง กลับจน

ปัญ ญ าแก้ไข หรือมีความหมายอีกทางหนึ่งว่า… มีความรู้อยู่มากมาย แต่ใช้วิชาหากินไม่ถูกช่อง

ทำให้ต้องต ก อยู่ในฐ า นะ ที่ลำบ า กย า กจนเรื่อยมา สู้คนที่ไม่รู้หนังสือเลย แต่หากินจนร่ำร วย

ไม่ได้ จึงเป็นที่มาของสุภาษิต สำนวนไทยที่ว่า ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด

“คนฉลาด..ย่อมไม่อวดวิเ ศ ษ แม้แต่น้อยอ่อนน้อม ถ่อมตนเอง ย่อมมีอะไรดีกว่าการอวดเบ่งเป็นแน่”

“อวดเก่งคือนิสัยของคนโง่
ชอบโชว์คือนิสัยคนสร้างปมเด่น
อิจฉานินทาคือนิสัยคนทำอะไรไม่เป็น
เห็นแก่ตัวคือนิสัยของคนที่น่ากลัว
ยิ่งกว่าสัตว์”

ขอบคุณ : t o u r – t a k j a