สมัยก่อน…
มีแม่ทัพคนหนึ่งเล่นหมากล้อมเก่งมากไม่ค่อยมีคนเล่นชนะได้วันหนึ่ง แม่ทัพออกรบ
ผ่านหมู่บ้านแห่งหนึ่งเห็นบ้านหลังหนึ่ง มีป้ ายติดว่า…“เล่นหมากล้อมอันดับ 1 ของประเทศ”
แม่ทัพไม่เชื่อ จึงเข้าไปหาเจ้าของบ้านและเล่นด้วยปรากฎว่า… เจ้าของบ้านแพ้ทั้ง 3 กระดาน
(แม่ทัพหัวเราะอย่ างพอใจ) แล้วบอกว่า“แกเอาป้ายลงได้แล้ว” แล้วแม่ทัพก็ไปออกรบด้วยความดีใจ
ไม่นานนัก.. แม่ทัพรบชนะ กลับมาผ่านมาที่เดิม ก็ยังเห็นป้ า ย แขวนอยู่ที่บ้านหลังเดิม แม่ทัพจึงเข้าไปหา
เจ้าของบ้าน เจ้าของบ้านจึงขอท้าดวลกับแม่ทัพอีกปรากฎว่าครั้งนี้!! แม่ทัพแพ้ทั้ง 3 กระดาน
แม่ทัพประหลาดใจมาก ถามเจ้าของบ้านว่าเพราะอะไร?เจ้าของบ้านตอบว่า… “ครั้งก่อนท่านมีภารกิจออกรบ
ข้าน้อยจะไปลบเหลี่ยมทำให้ท่านหมดขวัญกำลังใจไม่ได้ แต่ครั้งนี้ท่านชนะกลับมา ข้าน้อยก็ไม่ต้องออมมือแล้วครับ”
คนที่เก่งจริงในโลกนี้ คือ “คนชนะได้” แต่ไม่จำเป็นต้องชนะ มีใจกว้างขวางพอที่จะให้การใช้ชีวิตก็เหมือกัน…
รู้… “ไม่จำเป็นต้องพูด” ไม่พูด… “ใช่ว่าจะไม่รู้”หากคุณพูดในสิ่งที่คุณรู้… แต่เป็นเรื่องที่เจ้าของเรื่องไม่อย ากให้รู้
หรือไม่คิดว่าคนอื่นจะรู้ คุณไม่ได้มิตรแต่..ได้ศั ต รู คนทุกคนบอกว่ารับความจริงได้ ต้องการให้คุณพูดความจริง
แต่…พอคุณพูดแล้วใช่ว่าจะรับได้ทุกคนอาจจะโ ก ร ธคุณอีกต่างหากที่ดันมารู้ความจริง
ที่บอกให้คุณพูดความจริง เขาแค่ต้องการจะรู้ว่า…คุณรู้เท่าไหน แต่ไม่ได้หมายความว่า…
รับความจริงได้เมื่อรู้ว่าคุณรู้เยอะมาก เยอะกว่าที่เขาคาดไว้ เขาย่อมโ กร ธคุณ เพราะ “คุณรู้ทัน”
ขอบคุณ : c h a y e n d
