Home ข้อคิด “รักลูกให้เป็น” สอนลูกรู้ความลำบาก หัดหาเงินเอง โตไปเขาจะได้รู้ค่าของเงิน

“รักลูกให้เป็น” สอนลูกรู้ความลำบาก หัดหาเงินเอง โตไปเขาจะได้รู้ค่าของเงิน

2 second read
ปิดความเห็น บน “รักลูกให้เป็น” สอนลูกรู้ความลำบาก หัดหาเงินเอง โตไปเขาจะได้รู้ค่าของเงิน

ถ้ามีลูก จงสอนเขาให้รู้จักความลำบ ากบ้าง แม้เราจะรวยแล้วก็ตามแต่จงสั่งสอน อบรมเขาว่าเม็ดเงินที่หามา

กว่าจะได้แต่ละบาทเราต้องแลกด้วยอะไรมาบ้างวันนี้เรามีตัวอย่างบทความดีๆ เป็นเรื่องราวของครอบครัวบ้านหลังติดกัน

ที่สอนลูกแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง บ้านหลังแรก “ขายอาหารตามสั่ง”บ้านอีกหลังติดกัน “ให้เช่าวีดีโอ”

บ้านอาหารตามสั่งมีลูกคนนึงบ้านให้เช่าวีดีโอ ก็มีลูกรุ่นราวคราวเดียวกันหลังเลิ กเรียน ลูกบ้านตามสั่ง จะมาช่วยแม่ขายอาหาร

เก็บจาน เสริฟอาหาร ให้ลูกค้าถึง 3 ทุ่มทุกวันบ้านให้เช่าวีดีโอ ลูกนั่งเล่นเกมส์อยู่ชั้นสอง เวลาหิวขาว ตะโกนลงมา

สั่งให้ป๊ะป๋าไปซื้อข้าวร้านติดกันมาให้ถึงห้องลูกร้านตามสั่ง อย ากได้ มอร์ไซค์ จะขับไปโรงเรียน กว่าจะได้ ปาเข้าไป ม.6เทอมสุดท้าย

เพราะแม่ ให้ค่าแรงวันละ100ที่ช่วยงานที่ร้าน อีก40 ให้ค่าขนมไปโรงเรียน อย ากได้เก็บเงินซื้อเอาลูกร้านวีดีโอ โทรศัพท์ วั น ทู ค อล ออกมาใหม่ๆ

แค่ขอแม่ให้ซื้อเขาก็มีถือไปโรงเรียนคนแรก (มีก่อนครูด้วยซ้ำ)ลูกร้านตามสั่ง เสาร์อาทิตย์ ต้องไปตลาดแทนพ่อ ไปซื้อของด้วยตัวเอง มาที่ร้าน

ลูกร้านวิดีโอ เสาร์อาทิตย์หยิบเงินในเก๊ะ ไปดูหนังเดินห้างกับเพื่อนวันนึง สองบ้านไปทอดผ้าป่าต่างจังหวัด ขากลับพ่อแม่ทั้งสองคน ร ถ ค ว่ำ เ สี ย ชี วิ ต

ลูกร้านตามสั่ง เรียนจบ ม.6ได้ ใช้มอร์ไซค์ที่หามาจากค่าแรงตัวเอง ไปตลาด ซื้อของมาขายเปิดร้านตามสั่งเลี้ยงน้อง

ลูกร้านวิดีโอ จบ ม.6ได้ ใช้เงินที่พ่อแม่ทิ้งไว้จนหมดในไม่กี่ปี สุดท้ายบอกขายตึก ลูกร้านตามสั่ง เห็นลูกร้านวีดีโอติดป้ายขายตึก

เขาเอากำไรและเงินเก็บของพ่อแม่ ไปซื้อตึกติดกันไว้ลูกร้านวีดีโอ ได้เงินไปหลายล้าน ผลาญจนสนุก ลูกร้านตามสั่ง ทุบผนังให้เป็นร้านเดียวกัน

ขย ายโต๊ะ มากขึ้น ทำให้ลูกค้ามากขึ้น ขายดีกว่าเดิมไม่กี่ปีลูกร้านตามสั่งมีชีวิตดีขึ้น เพราะขายของดี

ส่วนลูกร้านวีดีโอ ใช้เงินหมดจนต้องไปรับจ้าง คนนึงเคยสุขสบายไปลำบ ากจากคนเคยลำบ าก กลายเป็นสุขสบาย คนนึงเคยอย ากได้ทุกอย่ าง

แค่เพียงชี้นิ้วอีกคนกว่าจะได้อะไรมา ต้องทำและสร้างมันด้วยตัวเองสุดท้าย หลังจากพ่อแม่จากไป แต่ละคนก็มีชีวิตตามที่พ่อแม่เลี้ยงมา

“ทนเห็นลูกลำบ ากวันนี้ไม่ได้”

“ก็อย่ าหวังว่าลูกจะสบายในวันที่คุณจากลา..”

ตร าบใดที่เรามีอายุไม่ถึงพันปี ต้องสอนลูกให้รู้ผิดชอบ ชั่ ว ดี

รู้จักความย ากลำบ ากของชีวิตตั้งแต่วันนี้

คุณก็รู้ดีไม่มีใคร อยู่หาเงินให้ใครใช้ไปตลอดชีวิตได้

แล้วทำไม ไม่สอนเขาหาเงินใช้เอง ตั้งแต่วันนี้?

ไม่ตามใจ ไม่ใช้เงินเลี้ยง สอนให้รักและแบ่งปั่น

ให้รู้จักความย ากลำบ าก.. โตขึ้นลูกจะอยู่ได้ในวันที่

พ่อแม่ดูแลไม่ได้แล้ว..“ฝากไว้ให้คิด”

 

ขอบคุณ : สิริทัศน์ สมเสงี่ยม

Load More Related Articles
Load More By J_Admin
Load More In ข้อคิด
Comments are closed.

Check Also

เตือนใจมนุษย์เงินเดือน จะได้ไม่เสียใจตอนแก่..

ความจริงเป็นสิ่งไม่ ต า ย แต่ความจริงหลายๆ อย่างก็ย ากท … …